- isimləşmək
- f. İsim kimi işlənmək, isim yerini tutmaq, əşyalaşmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
isimləşmək
Look at other dictionaries:
isimləşmə — «İsimləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gətirmək — f. 1. Bir şeyi əlinə götürərək, yaxud dalına yükləyərək olduğu yerdən başqa yerə köçürtmək, çatdırmaq (aparmaq ziddi). Nənəxanım suyu gətirib, aftafada küncə qoydu və palazları geri qatladı. Ç.. Günorta üstü poçtalyon Bahadura təcili bir məktub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xana — is. 1. Xırda dördbucaqlara bölünmüş bir şeyin qisimlərindən hər biri; dama, kvadrat, göz, bölgü. Şahmat taxtasının xanaları. – <Davud> dəftər qoyub cızıqladı, xanalar ayırdı: «Sıra, nömrə, familiyası, aldığı şey, neçə dənə, imza». M. C.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zadə — is. <fars.> klas. Oğul, övlad. Duruyor oxşamaya zadəsini; Sevgili, nazlı xudadadəsini. M. H.. . . . zadə <fars.> Əsil mənası «doğulmuş, törəmiş» olub: 1) adətən isimlərə qoşularaq onların əslini, kimdən törədiyini, nəslini bildirir;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsami — ə. «ism» c. isimlər, adlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
abad — sif. <fars.> 1. Müntəzəm və çoxlu tikintisi, yaşayış üçün hər cür şəraiti olan; şen. Abad şəhər. Abad kənd. – Söylədiyimiz dövrdə İçərişəhər abad deyildi. H. S.. Abad, gözəl şəhərimiz sülhün böyük dastanıdır. N. R.. // Ümumiyyətlə, yaxşı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açmaq — f. 1. Qapalı bir şeyin qapağını və s. ni qaldırmaq, götürmək, çıxartmaq. Qazanın ağzını açmaq. Qutunu açmaq. Sandığın qapağını açmaq. // Örtülü bir şeyin örtüyünü qaldırmaq, götürmək, çılpaq etmək. Döşünü açmaq. Başını açmaq. – Niqabın üzdən aç,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağartmaq — f. 1. Ağ rəngə boyamaq, ağ rəng çəkmək. Divarları ağartmaq. Tavanı ağartmaq. Kətan tufliləri ağartmaq. // Ağ şeyə sürtüb batırmaq. Üst başını divara sürtüb ağartmaq. 2. Soldurmaq, rəngini qaçırtmaq. Günün altında çox gəzib paltarını ağartmaq. 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
almaq — f. 1. Əlinə götürmək, əl ilə tutub götürmək, qaldırmaq. Əlinə ağac almaq. Qələmi əlinə aldı və yazdı. Tüfəngini alıb ova getdi. – Aqil böyüklərə məxsus bir ədəblə çəngəl bıçaq almış, çörəyini xörəyini qabağına çəkmişdi. M. C.. // Cəld qapmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
